'பா' ரதி!

பாட்டுக்கொரு புலவன் பாட்டைக் கேட்டு கிறுகிறுத்து போன நெஞ்சம் கிறுக்கியது.....

அச்சம் தவிர்த்த அஞ்சானோ ?!
ஆதிக்க வேரறுத்த வீரனோ ?!
இன்றமிழ் வானில் உதித்த இளஞ்சூரியனோ ?!
ஈட்டிச்சொற் கொண்டு பேதமை வதைத்த ஈசனோ ?!
உள்ளுவதெலாம் உயர்வாய் உண்ணிய உத்தமனோ ?!
ஊமைக்கு குரல் தந்து ஊக்கியவனோ ?!
எழுச்சியை ஏற்றிவைத்த எளியவனோ ?!
ஏறு போல் நடந்த ஏகனோ ?!
ஐயங்கள் பல தெளித்த ஐயனோ ?!
ஒப்பிலா புகழ் படைத்த ஒருவனோ ?!
ஓங்குதமிழை அழகாய் சித்தரித்த ஓவியனோ ?!
ஔவையின் ஆத்திசூடியில் கலந்த பழமை விடம் முறித்த ஔடதமோ ?!
எஃகுபோல் உறுதி கொண்ட எந்திரனோ ?!

பெண்மை ஆதரித்த புலவனோ ? - பாரதி !
புதுமைத் தேருக்கு நீயே சாரதி !

Comments

Bitter Pills & Cotton Candies

Life is a jar of bitter pills and cotton candies (if you are not a fan of cotton candies, well.. just replace it with whatever you like). We want only those candies but we know the pills are there and eventually we will be made to swallow them. So, we have somehow made peace with that fact, at least that's what we keep telling ourselves before uttering those silent prayers for the pills to vanish. We know that sometimes awful stuff happen to us, we just need to get through those tough times and go ahead. We keep telling ourselves that the next in line is a cotton candy, so no need to worry..This way life is kept simple, manageable and even worthy. So what's the problem with that? It's delusional. For those who thought that swallowing the pills was the hard part, here is some news to digest... The word bitter was well chosen, but the word pill was definitely misleading. It suggested us that the bitter pills are few in number when compared to the candies and we would ...

மாயையினுள்ளே மயங்கி...!

நிஜமான அன்புடன் இரங்கல் செய்வோர், போலி புலம்பல்களுள்ளே சிக்கித் தவிப்பதை பார்த்ததும் தோன்றியது.... தேசத் தந்தையின் முகம் பார்க்க தேனிக்கூடென சேர்த்த கோடிகள் ! பெரியாருக்கு மாலையிட்டுவிட்டு பெருந்திரளாய் கூட்டம் ஜோசியன் வாயிலில் ! கலாமின் கனவுகளை நினைவாக்க கண்மணிகள் மூழ்கினர் முகப்புத்தகத்தில் ! 'அம்மா'வின் மரணம் அலைஅலையாய் போலிக்கண்ணீர் ! மலர்வளையங்களில் மட்டுமே மரியாதை ! அழுகையால் மட்டுமே அஞ்சலி ! கண்ணியமிலா கதறல் ! நாடகம் தான் இரங்கல் ! மாண்டோருடன் மறங்களும் , மண்ணுள்ளே மக்கிக் கிடக்கையில்... மாயத்தோற்றங்களால் ஆன குறும்படம் மக்களின் மனத்திரையில் !

நிழல் தேடும் மரம்!!

அன்புள்ள மனிதா!! சுவாசமின்றி நீ தவிக்காமல் இருக்க.. உயிர்காற்று உமிழ்ந்தேன்... தாகம் என்பதை நீ அறியாமல் இருக்க.. மழைநீர் சுரந்தேன்... பசி உன் மீது படராமல் இருக்க... விளைச்சல் கண்டேன்... பனிவிழும் இரவுகளில் சுகமாய் குளிர்காய... சரகாய் உதிர்ந்தேன்... வெயிலில் நீ வாடாதிருக்க நிழல் தரவே... கிளைகள் கொண்டேன்... உனக்கென வாழ்ந்த போதேலாம் எண்ணிக் கொண்டேன்.. நான் உன் தாய் மரம் ! நீ என் சேய் வரம் ! என்று ! இப்போது தான் தெரிகிறது ! பெற்ற தாய்க்கு முதியோர் இல்லம் ! அதில் நானுமோர் அங்கம் ! அன்னையாய் அல்ல ! அணைக்கும் தூணாய் ! - இப்படிக்கு நிஜமெலாம் உனக்கு கொடுத்து விட்டதால் நிழல் தேடி அலையும் மரம் !!

Free thinker

Search This Blog